kierować [rządzić]

kierować [rządzić]
kierować [rządzić] {{/stl_13}}{{stl_8}}{czymś} {{/stl_8}}z tylnego siedzenia {{/stl_13}}{{stl_7}}'kierować czymś, wydawać polecenia, nie pełniąc danej funkcji, ale mając decydujący wpływ na osoby zajmujące kierownicze stanowisko': {{/stl_7}}{{stl_10}}Można przewidzieć, że będzie pan kierował rządem z tylnego siedzenia. (NP) Najpierw rządził on z tylnego siedzenia – jako szef SLD, a po 1995 r. – jako prezydent. (Wp) {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • rządzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, rządzićdzę, rządzićdzi, rządź, rządzićdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprawować władzę, kierować czymś, kimś; panować, władać, zarządzać, rozporządzać czymś; piastować… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kierować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kierowaćruję, kierowaćruje, kierowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nadawać kierunek komuś albo czemuś w sensie przestrzennym lub myślowym; także: prowadzić, wysyłać kogoś, coś …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rządzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprawować władzę u siebie; rządzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Miasta rządziły się samodzielnie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} podporządkowywać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rządzić — ndk VIa, rządzićdzę, rządzićdzisz, rządź, rządzićdził, rządzićdzony 1. «sprawować rządy, mieć władzę, panować nad kimś, nad czymś, władać, kierować kimś albo czymś; zarządzać, rozporządzać czymś» Rządzić mądrze, sprawnie, sprawiedliwie,… …   Słownik języka polskiego

  • kierować — ndk IV, kierowaćruję, kierowaćrujesz, kierowaćruj, kierowaćował, kierowaćowany 1. «zwracać, prowadzić, wysyłać kogoś, coś gdzieś, do kogoś, do czegoś, ku czemuś» Kierować chorego do lekarza, na badania, na komisję. Kierować statek do portu.… …   Słownik języka polskiego

  • sznurek — m III, D. sznurekrka, N. sznurekrkiem; lm M. sznurekrki «cienki sznur kręcony lub pleciony z nici, z włókien lnu, konopi, bawełny itp.» Sznurek bawełniany, konopny, lniany, niciany. Paczka obwiązana sznurkiem. Zerwać, rozsupłać sznurek. ∆ Sznurek …   Słownik języka polskiego

  • garść — 1. Brać się, wziąć się (mocno), zebrać się w garść, w karby, pot. w kupę «opanować się, przezwyciężyć chwilę słabości, zebrać siły, otrząsnąć się z przygnębienia, lenistwa, apatii»: Zresztą wszystkie jesteśmy niewyspane, a tu jak na złość trzeba… …   Słownik frazeologiczny

  • nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… …   Słownik języka polskiego

  • państwo — n III 1. Ms. państwowie; lm D. państw «zorganizowana politycznie społeczność zamieszkująca określone granicami terytorium, mająca niepodległą formę rządów; forma organizacji politycznej tego społeczeństwa» Państwo polskie, bułgarskie. Państwo… …   Słownik języka polskiego

  • pochwycić — dk VIa, pochwycićcę, pochwycićcisz, pochwycićchwyć, pochwycićcił, pochwycićcony 1. «wziąć, ująć; złapać za coś» Pochwycić kogoś za rękę. Pochwycił stojącą w kącie strzelbę. Pochwycił syna w ramiona, w objęcia. ◊ Pochwycić władzę, rządy, ster… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”